NDIR یا کاتالیزور؟ چگونه یک سنسور گاز قابل احتراق پیدا کنیم؟

مزایای بسیاری از سنسورهای گاز قابل احتراق مادون قرمز در کاربردهای صنعت نفت و گاز وجود دارد که به نظر می رسد سنسورهای مادون قرمز بهترین انتخاب هستند و حتی برخی تصورات اشتباه وجود دارد که سنسورهای احتراق کاتالیزوری ممکن است در راه خروج باشند.

مزایای غیرقابل انکار فناوری مادون قرمز برای تشخیص گازهای قابل احتراق در مقایسه با فناوری احتراق کاتالیزوری استاندارد صنعتی وجود دارد: توانایی آن در تشخیص گازها در محیط های کمبود اکسیژن، مصونیت آن در برابر موادی مانند سیلیکون و گوگرد که می توانند بر عملکرد کاتالیزور تأثیر بگذارند، و حذف نیاز به کالیبراسیون های مکرر با این حال، محدودیت های سنسورهای مادون قرمز نیز غیرقابل انکار است.

محدودیت سنسورهای مادون قرمز عمدتاً به این دلیل است که آنها به همه گازهای قابل احتراق پاسخ نمی دهند.

به عنوان مثال، حسگرهای گاز قابل احتراق مادون قرمز نمی توانند هیدروژن (H2) را تشخیص دهند. اگر از حسگر مادون قرمز برای تشخیص گازهای قابل احتراق استفاده شود، ممکن است وقتی هیدروژن در محیط وجود دارد از کاربر محافظت نشود. 

محدودیت‌های حسگرهای مادون قرمز تنها در تشخیص هیدروژن نیست، بلکه توانایی آنها در تشخیص گازها با توانایی گاز هدف در جذب نور مادون قرمز محدود می‌شود. برخی از انواع گازهای قابل احتراق را نمی توان توسط حسگرهای گازهای قابل احتراق مادون قرمز شناسایی کرد، مانند استیلن، اکریلونیتریل، آنیلین و دی سولفید کربن و غیره.

سنسورهای احتراق کاتالیزوری چه مزایایی دارند؟

مزیت اصلی سنسورهای احتراق کاتالیستی تشخیص گازهای قابل احتراق با احتراق است. در نتیجه، حسگرهای احتراق کاتالیزوری قادر به تشخیص تقریباً هر گاز قابل احتراق هستند. پاسخ سنسورهای احتراق کاتالیزوری به گازهای قابل احتراق اساساً خطی است، با یک همبستگی نزدیک بین پاسخ انواع مختلف گازهای قابل احتراق و گازهای کالیبراسیون، و اکثر گازهای قابل احتراق دارای ضریب پاسخ کمتر از 2 هستند. پاسخ سنسورهای مادون قرمز غیر خطی است و تنها زمانی خطی می شود که سنسور برای هدف قرار دادن یک گاز خاص طراحی شده باشد. فاکتورهای واکنش از گازی به گاز دیگر بسیار متفاوت است و در برخی موارد ممکن است از 10 تجاوز کند. اگر گازی با ضریب پاسخ 10≥1 مواجه شود، زمانی که غلظت واقعی گاز تنها XNUMX درصد از ماده منفجره کمتر باشد، دستگاه هشدار اشتباه می دهد. محدود کردن

در مقایسه با سنسورهای مادون قرمز، سنسورهای احتراق کاتالیزوری کمتر تحت تأثیر عوامل محیطی مانند دما و فشار قرار می گیرند، زیرا این عوامل محیطی می توانند به طور قابل توجهی بر عملکرد سنسورهای مادون قرمز تأثیر بگذارند. بنابراین، اگر تشخیص دقیق و قابل اعتماد از سنسورهای گاز قابل احتراق مادون قرمز مورد نظر باشد، تنظیمات کالیبراسیون باید در محیط های مشابه انجام شود.

این واقعیت را نمی توان انکار کرد که فناوری مادون قرمز مزایای غیرقابل جایگزینی برای تشخیص گازهای قابل احتراق در کاربردهای خاص دارد. با این حال، قبل از اینکه از فناوری قدیمی احتراق کاتالیزوری دور شوید، مطمئن شوید که برنامه شما با مشخصات فنی سنسور مطابقت دارد. در غیر این صورت، خطراتی که با آن روبرو هستید ممکن است بسیار بیشتر از پاداش باشد.